Goedele Liekens: ‘Eigenlijk wilde ik vroeger dierenarts worden.’

‘Toen ik nog klein was, spaarde ik mijn zakgeld op om naar de dierenmarkt in de buurt te gaan. En dan kwam ik altijd weer met een dier thuis’, vertelde Goedele Liekens (foto: Richard Helwig).

Een van mijn leukste interviews is die uit het jaar 1997. Ik was bij Goedele Liekens thuis in België om te praten over haar huisdieren. Dit voor artikelen in de tijdschriften Dierendingen en Dieren- & Mensenmanieren. Want de ex-miss die een vedette werd in eigen land en Nederland, is als plattelandskind vanaf haar jeugd met dieren opgegroeid.

Ze was eigenlijk nooit van plan fotomodel te worden. ‘In de tijd dat ik uitgeroepen werd tot Miss België, zag ik dat absoluut niet zitten’, legde Goedele Liekens me uit. Dat was nu niet bepaald een meisjesdroom van haar. Een meisje uit een klein Vlaams dorpje, die het werken bij de televisie pas echt fantastisch vond. Naast dat werk was ze parttime in dienst bij de Rutgersstichting. Hier deed ze beleidswerk en gaf ze therapieën. Over het bestaan van teveel taboes over seksualiteit gaf ze aan: ‘Mijn waarden en normen zijn echt niet losser dan die van anderen.’

‘Toen ik nog klein was, spaarde ik mijn zakgeld op om naar de dierenmarkt in de buurt te gaan,’ vertelde ze. ‘En dan kwam ik altijd weer met een dier thuis. Hamsters, konijnen, biggetjes… er was altijd wel iets. Ik kan ook nu voor mijzelf zeggen dat ik absoluut niet zonder dieren zou kunnen. Wat dat betreft ben ik ook niet bang voor spinnen en muizen. Ze moeten me alleen niet in mijn slaap lastig vallen, haha. Eigenlijk wilde ik vroeger dierenarts worden. Dat heeft jaren geduurd. Vanaf de lagere school totdat ik naar de universiteit ging. Mijn moeder heeft het uit mijn hoofd weten te praten. Een dergelijk beroep was volgens haar te emotioneel voor me. Achteraf ben ik blij dat ik een ander beroep heb gekozen.’ Goedele had ten tijde van dit interview een hond (Mabisj) en een kat (Koster). Verder liet ze me haar grote tuin zien waar ze kippen, hanen en eenden had rondlopen. Voor mij een bijzondere ervaring om deze tv-persoonlijkheid op deze manier te kunnen spreken. Lees hier dit gepubliceerde artikel (1997) in Dierendingen (PDF).