Prof. dr. Richard Gill over kansberekening in zaak Maria van der Zanden

‘Als het een lustmoordenaar zou zijn, dan is wellicht te zeggen dat hij voor dit soort meisjes een voorkeur heeft. Hier is een mooi verhaal omheen te maken. Gelukkig is het voor een rechter niet genoeg’, vertelt prof. dr. Richard Gill (foto: Richard Helwig).

Zaterdag 6 augustus 1994. Het is zeven maanden na de moord op Christel Ambrosius in Putten. De 22-jarige studente Maria van der Zanden vertrekt ’s middags vanuit haar ouderlijk huis in diezelfde plaats om een fietstochtje te maken. Ze komt nooit meer terug. Voor mijn boek Vingers gespreid in angst sprak ik in 2015 met prof. dr. Richard Gill. Is er volgens hem enige kansberekening te maken als het gaat om eenzelfde dader?

Waarom wordt de naam van Ronald P. geopperd in de zaak van Maria van der Zanden? Hij werd uiteindelijk veroordeeld in de zaken van Christel Ambrosius en Anneke van der Stap. Prof. dr. Richard Gill is een Engels-Nederlands wiskundige en studeerde wiskunde en statistiek aan de Universiteit van Cambridge. Vanaf 2006 is hij als hoogleraar verbonden aan de Universiteit Leiden: ‘Kansberekening is behoorlijk zinvol als je dat vooraf doet. Het bepalen van punten die achteraf zijn opgevallen is een erg gevaarlijke bezigheid.’ Christel is bijna op dezelfde plek vermoord als dat Maria verdween. Enkele maanden na elkaar. Richard: ‘Over het feit dat moorden of verdwijningen op bijna dezelfde plek plaatsvinden: natuurlijk kan dat zijn omdat er één moordenaar in het gebied actief is. Maar men kan niet zeggen dat hij Maria heeft doen verdwijnen. Aan mijn deskundigheid als kansberekenaar heb je in dit geval niets.’

Christel was 23 jaar, Maria was 22 jaar en Anneke was 22 jaar. De meisjes hadden allemaal lang haar. ‘Als het een lustmoordenaar zou zijn, dan is wellicht te zeggen dat hij voor dit soort meisjes een voorkeur heeft. Hier is een mooi verhaal omheen te maken. Gelukkig is het voor een rechter niet genoeg.’ Opvallend is het volgens hem wel. ‘Het geeft zeker te denken. Er moet overtuigend bewijs zijn dat Ronald hiervoor verantwoordelijk is.’ Om te vervolgen met: ‘Een meisje van 22 jaar die even gaat fietsen, waar verder niets bijzonders mee aan de hand is, na zo’n lange tijd… Dat is vast wel een moord, lijkt mij. Toch blijft het een verdwijning, tenzij er een harde aanwijzing bestaat waaruit blijkt dat ze is omgebracht.’