In 1996 begon RTL 4 met het uitzenden van Baantjer. De verhalen werden speciaal voor de serie door verschillende auteurs geschreven, en dus niet overgenomen uit de boeken van Appie Baantjer. Sterker nog, hij had er geen enkele bemoeienis mee. In maart 2005 werd in het tijdschrift Digital Movie mijn artikel over mijn bezoek op de filmset gepubliceerd.
De boeken van Appie Baantjer vormden wel de inspiratiebron, ook al gold er voor de televisie een andere opbouw. Het succes van Baantjer ligt in de hoofdpersoon: rechercheur De Cock, gespeeld door Piet Römer. Een aflevering blijkt vaak een bepaalde voorgeschiedenis te hebben die de kijker niet te zien krijgt. Er wordt aan het begin van het verhaal ergens een lijk gevonden, en vervolgens begint één groot avontuur waarin De Cock aan de hand van getuigenverklaringen, sporenonderzoek en geconstateerde feiten een antwoord probeert te vinden op vragen als wanneer, hoe en door wie.
Wie naar Baantjer kijkt, hoeft zich niet voortdurend bewust dingen af te vragen bij het getoonde. Op basis van voorkennis doet de kijker voorspellingen. Die lopen uiteen van het herkennen van de locaties (bijvoorbeeld het politiebureau), het begrijpen waar het verhaal over gaat (er is iemand vermoord) tot het erkennen van bepaalde ongeschreven wetten (De Cock zal immers geen moord onopgelost laten). De kijker neemt hierbij op de koop toe dat elke aflevering vaste rituelen kent. De Cock gooit zijn hoedje op of net naast de kapstok, stelt zich voor met zijn naam en de toevoeging ceeooceekaa, commissaris Buitendam roept hem op het matje en hij zit met Vledder aan de cognac in café Lowietje. De Cock kon geloofwaardig worden neergezet omdat Piet Römer helemaal in de huid van zijn personage wist te kruipen. Alle kenmerken, trekjes en gewoontes had hij zich eigen gemaakt, zodat hij als het ware de bekende rechercheur werd. Zo kon een grote mate van overtuiging worden bereikt. Piet Römer overleed in januari 2012.